Johna Denvera posłuchaj… Świat uśmiechnął się  do  nas – właśnie w poniedziałek …

John Denver – You Fill Up My Senses

Nad ks.Koziełka sie kroniką pochylam. Widzę bruki na Kościelnej i  staw Moczury. Nie wiem po co ten Stachura się tu wplątał. W Oliwki spojrzeniu widzę  moją Mamę. Ten jego wiersz ostatni zamieszczam. Ale nie pójdę tędy. Moim miasteczkiem Knurów jest, podobno szatan stwarza miasteczka – kto to powiedział ? Wieczór jest marcowy – na stole bukiet żonkili czeka na moją ukochaną – z Portugalii powraca. Więc po  co ten wiersz – sam nie wiem…

list do pozostałych

Dziś usłyszałem znów ten tekst. Zapamiętałem i zapisałem. Na bezlistnych bukach spadają motyle…

Mojej żonie dedykuję a Ewa Demarczyk zaśpiewa –

Masz takie oczy zielone
Zielone jak letni wiatr
Zaczarowanych lasów
I zaczarowanych malw
Dla ciebie mały ogrodnik
Zasadził groszków tysiąc
W kapocie stracha na wróble
Pragnął ci miłość przysiąc
Więc z koszem groszków mały strach
Pierwszy raz spojrzał ci w oczy
O tysiąc więcej znalazł barw
Niż wyśnił sobie w nocy
I odtąd pod oknem twoim
Zaczarowany kamienny
Z bukietem groszków stoi
Strach romantyczny wierny

Masz takie usta czerwone
Czerwone jak pożar zórz
Zaczarowanych ranków
I zaczarowanych róż
Dla ciebie mały ogrodnik
Posadził pnące róże
Że tobą był urzeczony
Pragnął cię nimi urzec
I z róż naręczem przyszedł raz
Prosić o jedno twe słowo
Oślepił go twych oczu blask
Milczałaś kolorowo
I odtąd pod oknem twoim
I groszki kwitną i róże
Na modłę wiotkich powoi
Pną się i pną po murze
Masz takie usta czerwone
Czerwone jak pożar zórz
Zaczarowanych ranków
I zaczarowanych róż

Masz takie oczy zielone
Zielone jak letni wiatr
Zaczarowanych lasów
I zaczarowanych malw