Może dziś trzeba napisać wiersz ?  A może tylko można ? Spróbujesz sam/a ? Czemu nie… Może trzeba to kiedyś zrobić – postanów to sobie na Nowy Rok. Takie noworoczne –

Wieczorne Życzenie – Uniesie nas wiatr  

Noir Desir – Le vent nous portera

Nie boję się drogi
Powinniście ją zobaczyć, powinniście jej spróbować
W zawiłościach ludzkiego wnętrza
A wszystko będzie dobrze

Zabierze je wiatr

Twoją wiadomość do Wielkiej Niedźwiedzicy
I trajektorię biegu
Do chwili aksamitnej
Nawet jeśli niczemu nie służy Czytaj dalej →

Miało być o Wojciechu Kilarze. Jeszcze wczoraj. Ale cóż można napisać  o Nim  nowego  ?   Najwięksi napisali  tak wiele, szeroko, jak w stepie szerokim, tak pieknie… Jestem zbyt mały, mały jak neutrino.   Dziś wydarzyło się  coś w moim życiu, raczej przyszedł  Ktoś –  na świat.  Plany pisania zmienione – tu zaszła zmiana w scenach mojego widzenia.  Czy  mogę więc  zatańczyć poloneza ??  Na urodzinach, narodzinach, przy  chrzcinach ?  Z moją Wnuczką czy z  Córką ?  Z Całą Rodziną  równocześnie ?  – od Raciborza, Lubomi, Brzezia, Łazisk, do Knurowa i dalej – przez  Rybnik, Rudę Śląską, Godulę, Nowy Bytom i Bytom z  Operą Śląską,  przez Mikołów  i Kamionkę ? …Aż po Imielin –  a od Katowic, może przez Gliwice, Cieszyn  i  Opole.. Albo i dalej…

Więc zatańczmy poloneza –  w kole, razem –  jak na Weselu.. A ten polonez musi być  polski, śląski, od Niego najlepiej… W Szkole Muzycznej Braci Szafranków  albo w Katowickiej Akademii,  albo w Operze Napoleona Siessa.

Więc do tańca Waszmościowie – zapraszam !!

Polonez Wojciecha Kilara

Mt 10,17-22

Jezus powiedział do swoich Apostołów:

„Miejcie się na baczności przed ludźmi. Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej, bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić.

Gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was. Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony .”

——————————————————————————–

Pewien mój serdeczny przyjaciel zwykł był mawiać: „nikt nie obiecywał, że będzie łatwo”. Mówił tak, gdy w czasie naszych górskich włóczęg dawało nam w kość. Szeroko się przy tym uśmiechał. Kiedyś w takiej paskudnej, pochmurnej pogodzie doczłapaliśmy na wierzchołek jednego z tatrzańskich szczytów. Przewalające się przez grań chmury częstowały nas raz po raz drobnym deszczem. Nic tylko klepnąć w szczytowy kamień i szybko schodzić. Spodziewałem się, że znów powtórzy to swoje „nikt nie obiecywał, że będzie łatwo”. Ale nie tym razem. Siadł oczarowany i nie chciał się ruszyć z miejsca. Tylko, co jakiś czas próbował mnie przekonywać, że te przelatujące nad granią chmury są fantastyczne. Dopiero po jakichś kilkudziesięciu minutach, mocno nieszczęśliwy, zdecydował się w końcu na zejście. Czytaj dalej →

Rano bez fizyki maturalnej. Jedni zrezygnowali, inni zmęczeni. Potem cudowna fizyka, która się rozszerza coraz bardziej. Mało ich, a myśleli, że znów opowiadania, a tu  niespodzianka. Nawet Niuton / to jednostka, wiem jak się Go pisze/, dał się wyprowadzić jednemu z nich / ale nie w pole /. Jacy oni zdolni ! Pamiętają, przeżywają, widzą coraz więcej.. Potem jeszcze  o zjawisku fotoelektrycznym / przecież o wewnętrznym  mi nie wolno, to nie jest w programie, a o Comptonie ? – kto to jeszcze dziś pamięta?…/  Jedną ocenę poprawiłem – wspaniała dziewczyna. Teraz im było trochę nudno, ale cóż zrobić – wszystkie drogi prowadzą do … fizyki ?  Czytaj dalej →

Mt 11,16-19

Jezus powiedział do tłumów:

„Z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest ono do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom: «Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili». Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: «Zły duch go opętał». Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije, a oni mówią: «Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników». A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny”.

——————————————————————————–

Z podziwem i dumą myślę o dzieciach, które codziennie uczestniczą w roratach. Wiele spośród nich wstaje każdego ranka wcześniej niż zwykle, by jeszcze pod osłoną nocy maszerować z lampionem do kościoła parafialnego, gdzie z wielką uwagą i zaangażowaniem uczestniczą we mszy świętej ku czci Matki Bożej. Te dzieci pokonują same siebie, pokonują grymaszenie, nie marudzą i nie kapryszą! Z pomocą rodziców, dziadków, często starszego rodzeństwa, odnajdują w sobie siły do tego, co pozornie już niemodne. Ale może tylko pozornie niemodne. Czytaj dalej →

Radio eM 107,6 fm na swojej stronie internetowej zamieszcza taką oto informację,  wpisaną przez pana Dariusza Żbikowskiego:
W tym tygodniu prezentujemy zestaw największych amerykańskich przebojów muzyki chrześcijańskiej z roku 2013.

Najlepsi artyści roku, największe przeboje roku i to wszystko w jednym opakowaniu! Jeżeli kochasz muzykę chrześcijańską to seria WOW Hits jest „stworzona” dla ciebie! Podwójny album zawiera aż 33 hity muzyki chrześcijańskiej.

Posłuchaj Radia eM  w intenecie. Co ci szkodzi ? Nie mówię, że AntyRadio, Trójka czy Czwórka, albo Radio 90 czy chociażby  Radio Fan są gorsze… Ale zrób sobie odmianę i posłuchaj tego.  Życie bywa monotonne i czasami Potrzebujemy Zmian.

radio eM      

Jego ” młoda ” piosenka –   on był młody ?

Piosenka jest młoda i nic się nie starzeje ??

Posłuchaj jej i odpowiedz na to pytanie.  Prześlesz mi odpowiedź na cuberg@interia.pl ??

O mój Śląsku  

Kto to jest Jan Kyks Skrzek ?

Największa życiowa podróż człowieka nie jest podróżą geograficzną, lecz duchową.      Wiedzie nie przez miasta, państwa, góry i oceany, lecz przez najgłębsze zakamarki serca. Problem wielu ludzkich serc pełnych niepokoju, lęku i zamkniętych w sobie to pokusa, która każe sądzić, że ponieważ jesteśmy wolni i dorośli, to możemy kierować swoim życiem bez oglądania się na Boga i na to, co ma nam do powiedzenia o duchowym podróżowaniu. Odkrywczy geniusz świętej Teresy od Dzieciątka Jezus najtrafniej wyraziła jej rodzona siostra Celina : „Odwrotnie do innych mistyków, którzy ćwiczą się w doskonałości, by dojść do miłości, Teresa wybrała właśnie miłość jako drogę do doskonałości”. Swoje pierwsze kroki duchowego wędrowca Teresa przypłaciła – jak sama wyznała – przystankami, potknięciami i zawstydzeniami . Wówczas Jezus uświadomił jej ogromną wartość pokory, która każe zrezygnować z liczenia na siebie, a z osoby mówiącej na modlitwie zmienić się w słuchacza. Zrezygnować z roli sternika, zostawiając kierowanie swym życiem Jezusowi.
Jerzy Zieliński OCD

Nie mów o Bogu, zanim ludzie nie pytają, ale żyj  tak, aby pytali ! …

Tereska albo Teresa albo Tesa… albo jak chcesz

Bawiliśmy się na podwórku. Najlepsza zabawa była w hasioku. Wymurował go na podwórzu mój dziadek Wilhelm. Był to prostokątny mur z otynkowanych cegieł, podzielony na dwie części – z przodu od placu były drewniane drzwiczki, otwierane ku sobie. Do tej części lokatorzy wyrzucali wszelkie możliwe śmieci, nieposegregowane, przynosząc je po prostu w wiadrach . Gdy była tego kopiasta sterta, przyjeżdżał gospodarz Wawrzynek furmanką zaprzężoną w dwa konie i łopatami wrzucał śmieci do furmanki i wywoził je / nie wiem niestety dokąd/. Mniejsza część hasioka , odległa najbardziej od drewnianych drzwiczek i odgrodzona ścianką z cegieł – był to gnojok, do którego dziadek wrzucał – dziś powiedzielibyśmy odpady biodegradowalne – czyli resztki jedzenia, liście, zgniłe jabłka, gruszki i opadłe kasztany a także, a może przede wszystkim – odchody kur i królików. Kury spacerowały po placu i załatwiały się gdzie popadnie. Króliki były w drewnianych klatkach z drzwiczkami z drucianej siatki. Dno klatek było z desek i trzeba było je często czyścić. Najbardziej podobały mi się belgijoki , bo miały duże , miękkie uszy i futro. Do kur dziadek dokupował czasami koguta, bo, jak twierdził, kury się lepiej chowały i miały lepsze jajka. Nie miałem o tym wtedy zielonego pojęcia.
Wracając do naszych, z Frankiem , zabaw – hasiok był najwspanialszym okrętem, my w środku obaj kapitanowie – zapalaliśmy śmieci. Był to nasz parowiec z dymiącym kominem. Z przodu przy drzwiczkach wsadzaliśmy pionową deskę, którą można było odchylać w prawo i w lewo – był to nasz ster. Co chwila przykładaliśmy do naszego pieca „ nowe” śmieci tak, że dym był spory i miał różnorodny zapach . Często dziadek lub babcia, albo też moja mama, przeganiali nas z tego śmietnika, bo całe podwórze i ulica Marchlewskiego były zadymione.
Dziś sobie o tym przypomniałem, gdy natknąłem się w Internecie na piosenkę innego Franka – może Franciszka ? , a mianowicie Franka Sinatry. Ta jego piosenka:                   My Way ,    gdy jej słuchałem, przechodziły mnie ciarki, gdy słuchałem jej w późnych latach sześćdziesiątych, a i potem nie raz. Przypominam więc ją dzisiaj i podaję polską wersję . Co ona ma wspólnego z moimi zabawami na placu ? Nie mam najmniejszego pojęcia. Ale mi się podoba. Bardzo. A ty, co o niej myślisz ?

 I teraz, kiedy koniec jest już bliski            

A przede mną już ostatni występ
Przyjacielu, chciałbym Ci jasno powiedzieć
O tym, czego jestem  pewien
Żyłem pełnią życia
Podróżowałem każdą drogą
Ale najbardziej cenię sobie to
Że żyłem tak, jak chciałem

Żałuję kilku rzeczy                                                          Frank Sinatra
Ale jest ich za mało, by o nich opowiadać
Zrobiłem to, co miałem zrobić
Przejrzałem wszystko bez wyjątków                              My Way
Z uwagą planowałem każdy swój krok
Z uwagą go robiłem
Ale najbardziej cenię sobie to
Że żyłem tak, jak chciałem

Owszem, były takie czasy, ale jestem pewien, że wiesz o nich
Kiedy nakładałem sobie więcej, niż mogłem zjeść
Ale mimo wszystko, nawet w chwili zwątpienia
Żułem i wypluwałem
Zmierzyłem się z tym wszystkim, będąc z siebie dumnym
Że żyłem tak, jak chciałem

Kochałem, śmiałem się i płakałem
Doznałem spełnienia, ale i uczucia straty
A teraz, kiedy łzy obeschły
Mogę się już tylko cieszyć
Myśleć, że to ja zrobiłem to wszystko
I bez obaw powiedzieć
Że żyłem tak, jak chciałem

Bo czymże jest człowiek, co on takiego ma?
Jeśli nie jest sobą, nie ma nic
Do powiedzenia o tym, co naprawdę czuje
I nie są to słowa, które powalą kogoś na kolana
Zapisy  pokazały, że przyjąłem wszystkie ciosy
Żyłem tak, jak chciałem
Żyłem tak, jak chciałem