Dziś, w Boże Ciało, ks. Joachim z mojego kościoła św. Cyryla i Metodego w Knurowie przypomniał w czasie kazania, że mówił niedawno o wierszu Zdzisława Pyzika " Ósmy miecz". Bardzo wielu parafian było nim zachwyconych, wielu z nas miało łzy w oczach, gdy go słuchaliśmy. Bo to wiersz niezwykły. Udało mi się  znaleźć go w Internecie. Znalazłem też trochę materiałów o jego autorze.

Zdzisław Pyzik to poeta, autor tekstów piosenek, szczególnie dla Zespołu Pieśni i Tańca " Śląsk" jak np. "Karliku, Karliku", "Starzyk", "Od Siewierza jechał wóz", "Gdybym to ja miała" i wielu innych. Urodził się na wsi niedaleko Biecza, w Małopolsce w roku 1917,  a zmarł w Katowicach w roku 2000. Był synem kierownika szkoły w Leszczynach / dziś Czerwionka-Leszczyny/, bo rodzice wraz z pięciorgiem rodzeństwa przeprowadzili się na Śląsk. Cała jego twórczość przepojona jest miłością do Boga, Matki Bożej i do Śląska. W październiku 2018 r. na rynku w Siewierzu ustawiono ławeczkę, na której Zdzisław Pyzik siedzi w towarzystwie Stanisława Hadyny (dyrektor PZPiT "Śląsk") .

Nie chciałbym zanudzać Czytelników szczegółami, ale wskazuję miejsca, gdzie można o autorze "Ósmego miecza" znaleźć wiele szczegółowych informacji. Znalazłem też reportaż /film/, w którym o swoim dziadku opowiada jego wnuczka. Ukończył rybnickie gimnazjum klasyczne, gdy jego dyrektorem był ks. dr Stefan Siwiec. Rybnik pozostał do końca życia jego ukochanym miastem.

Linki do artykułów o Zdzisławie Pyziku:

film ze wspomnieniami jego wnuczki – przepraszam, ale nie da się usunąć reklam…

Karliku, Karliku, coś ty robił w Rybniku  

Śpiewak Śląski – numer specjalny o Zdzisławie Pyziku

Zdzisław Pyzik – Wikipedia

A oto wiersz, który zacytował ks. Joachim w czasie  kazania :

ósmy miecz

927 013 wyświetleń

Zapis pierwszej części spotkania jednego z najbardziej znanych na świecie polskich kapłanów – egzorcystów – ks. Piotra Glasa, które odbyło się podczas rekolekcji Ruchu Czystych Serc Małżeństw 4 sierpnia 2014 roku w Gródku nad Dunajcem. Ks. Piotr Glas odwołując się do swojej praktyki duszpasterskiej omawia zagrożenia duchowe, z którymi borykają się małżonkowie. Rejestracja: ks. Sławomir Kostrzewa

link do części drugiej: https://www.youtube.com/watch?v=laHKo…

link do części trzeciej: https://www.youtube.com/watch?v=iAjw4…

Cóż mam Ci dzisiejszego wieczora powiedzieć ? –  że się cieszę, że jestem dziadkiem po raz siódmy ? Ty Panie wszystko wiesz, wiesz, że piszę w tym miejscu tylko wtedy, gdy Ty tego pragniesz …

Nie pisałem już dawno. Widać nie było o czym, choć tak wiele się wydarza co chwila, u Ciebie, u mnie też. Nie o wszystkim pisać należy, nie o wszystkim pisać trzeba.

Ale jeżeli rodzi ci się wnuk siódmy ? Nie możemy tego, o Panie, przemilczeć. Pamiętam, było to ze dwadzieścia lat temu, napisałem wstęp do jednego z dwóch moich tomików poezji:  „Mój późny wnuku, kiedy będziesz czytać tę grafomanię twojego dziadka…” Nie miałem wtedy jeszcze żadnego wnuka, a obie córki były młode, jak posadzone krzaki róży ogrodowej, smukłe i pachnące.

Dlatego oba tomiki zostały przeze mnie wydane i oprawione jedynie w dwóch egzemplarzach – jeden ma moja żona, a drugi ja, schowany w przepaściach mojego biorka… Mam nadzieję, że nikt tej nieudolnej próby poezji nigdy nie opublikuje, po mojej śmierci zaś – róbcie z tym, co się wam żywnie podoba. W pierwszym tomie są także słowa kilku piosenek mojego autorstwa, które napisałem na zamówienie Wernera Gasza, ojca Michała Gaszu, znanego Ci zapewne z występów w zespole Piotra Rubika. Werner, solista zespołu „Andromeda” śpiewał te piosenki na dancingach, festynach, tudzież innych festiwalach pieśni nie zawsze zaangażowanej.

Jutro czwartek, za kilka dni koniec roku szkolnego. Jeszcze Ci o tym może napiszę, jeżeli taka będzie wola Tego, który mnie posłał…

… właśnie mi się dziś urodził. To Karol, czwarte dziecko Marty, mojej starszej córki, która ma 39 lat i jest doktorem habilitowanym na UŚ-u. Cieszymy się wszyscy, ciesz się z nami i ty.

Urodziłem się w siódmym miesiącu, moja żona także. Ślub wzięliśmy 17 września roku 1977. Pracowałem w Szkole Podstawowej nr 7 w Dębieńsku Starym, moja żona w Miejskiej Szkole Podstawowej nr 7 w Knurowie.

Siódmy wnuk – to znak czasu.

 Cyfra „7” –  rezonuje z wibracjami i energiami „Zbiorowej Świadomości”, wiarą i duchowością, duchowym przebudzeniem i świadomością, duchowym oświeceniem, duchową akceptacją i rozwojem, mistycyzmem, intuicją i wewnętrzną wiedzą, wewnętrzną mądrością, zdolnościami psychicznymi, ezoterycznymi, wewnętrzną jaźnią, głęboką kontemplacją, ekscentrycznością, religią, zrozumieniem innych; jest to naturalne uzdrawianie, tajemnica, mit, rytuał, pokój, równowaga, emocje i uczucia, wewnętrzna siła, wytrzymałość i wytrwałość, zdolność do znoszenia trudów, to także samotność, czasami izolacja, dalekowzroczność, niezależność i indywidualizmu, manifestowania w czasie i przestrzeni, szczęście, analiza mentalna, filozofia, techniczność, badania naukowe, nauka, alchemia, geniusz, bystry umysł, wyspecjalizowanie się w jakiejś dziedzinie, wynalazca, determinacja, słowo pisane, logika, rozeznanie i rozróżnianie, poszukiwanie wiedzy, ewolucja, stabilność, umiejętność wyznaczania granic, ukończenie, wyrafinowanie, stoicyzm, cisza, doskonałość, czystość, godność, asceta, dyscyplina, przyszłość czasów. Czytaj dalej →